مردي به امام حسين (عليه السلام) گفت: من خداي را معصيت مي‌کنم و از هيچ گناهي رويگردان نيستم. مرا نصيحتي کن تا از آن بهره گيرم. امام فرمود: پنج چيز را در نظر بگير و هر گناهي که خواستي انجام بده، سپس آنها را چنين بر شمرد: از روزي خدا مخور و هر گناهي که خواستي انجام بده. مرد گفت: پس چه بخورم؟ هر چه در هستي هست از آن خداست! امام فرمود: از ملک خداي بيرون رو و هر چقدر خواستي گناه کن. مرد گفت: اين يکي از آن دشوارتر است، هر کجا روم ملک خداست. امام فرمود: جايي برو که خداوند تو را نبيند، آنگاه هر گناهي خواستي مرتکب شو. مرد گفت: مگر جايي هست که از خدا پنهان بماند؟ امام فرمود: وقتي فرشته مرگ به سراغت مي‌آيد تا جانت را بگيرد او را رد کن و هر گناهي خواستي مرتکب شو و پنجم اينکه وقتي خواستند تو را به دوزخ ببرند وارد مشو و هر چقدر خواستي گناه کن. مرد عرض کرد: مرا کافي است اي فرزند رسول خدا. ديگر از اين پس هرگز کاري که خدا نپسندد انجام نخواهم داد.« برگرفته از کتاب خلاصه‌اي از زندگينامه امام حسين (عليه السلام)، تاليف سيد هاشم رسولي محلاتي، صفحه 308 »